Z bloga Martynki dowiedziałem się, że prokutratura opublikowała zeznania ekspertów ZP, o których głośno było w związku z publikacją GW.
Zawiodłem się po wielokroć. Poziom, do jakiego wznieśli się eksperci nie specjalnie zdziwił. Za to zaskoczyła prokuratura. Na przesłuchaniu (1 i 2) jako rzeczoznawca w tak ważnej sprawie obecny był jeden jedyny pracownik laboratorium policji. Albo prokuratura tak zlekceważyła zagadnienie i ekspertów, albo już z założenia było wiadomym, że z tej mąki chleba nie będzie, lepiej wysupłać parę zeta i kupić DVD z Konferencji Smoleńskiej. Nieco dowiedzieliśmy się dodatkowo o warsztacie, powiedziałbym, „świadków z przekonania“.
Jeszcze gorzej wygląda to w przypadku „świadka 3“. Świadek ten, jak Twardowski, „sianem się wykręcił“. Znowu „chciałbym, ale nie mogę“ i „kupcie sobie najlepiej DVD“. Niestety, przy tym przesłuchaniu nie było nawet ciecia z najbliższego warsztatu instalacyjnego, o jakimkolwiek rzeczoznawcy nie wspominając. Prokuratura zaprzepaściła chyba jedyną w swoim rodzaju szansę przyciśnięcia tego smoleńskiego prestidigitatora do muru. Pal licho pliki Dyny. Wyniki widzimy na prezentacjach. Za to, to, co nie podlega jakimkolwiek „hamerykańskim“ embargom, dane wejściowe do tych „wirtualnych eksperymentów“ nie znalazło się w polu zainteresowania prokuratury. W pierwszym rzędzie wymiary tych pancernych „tregrów” (dźwigarów).
Widać, że w związku z postawą świadka, tym kremlowskim siepaczom znowu się upiecze.
Nie zawiodłem się za to na Martynce. Wykazując rewolucyjną czujność, od razu napisała notkę z peanami na cześć ekspertów. Kochana dziewczyna, jak ja się uśmiałem.
„Wszyscy trzej, każdy w ramach swojej komeptencji zaprezentowali rzetelnie swoje stanowisko i swoją wiedzę.”
Droga Martynko!
Jeśli wiedzę ekspertów w temacie katastrofy dało się zamknąć w parunastu stronach maszynopisu, to ja dziękuję. Nie mam więcej pytań!
