Oglądając te obrazki, jakoś nie umiem dopatrzyć się tej sytuacji, w której skrzydło wpada na drzewo z kątem natarcia rzędu 10 do 20°. Więc może obrazkowo, obrazek zapożyczony z galerii Siergieja Amelina; mam nadzieję, że nie weźmie mi tego za złe:
Wg zapisów FDR w momencie kolizji z „pancerną” brzozą pitch angle był rzędu 15°. Wykresy zamieszczone w załącznikach do raportu KBWL LP niestety nie są tak elegancko wyskalowane, jak te MAK. Ale dla naszych potrzeb możemy przyjąć kąt natarcia również rzędu 15°. Odpowiadałoby to w przybliżeniu poziomo lecącej maszynie.
Więc jeśli przyjmiemy skrzydło o grubości nieskończenie małej, to jeśli długość przecięcia skrzydła wynosiłaby, powiedzmy 3 m, to w kolizji brałby udział odcinek pnia brzozy o długości 78 cm.
Więc powstaje pytanie, dlaczego na żadnej z animacji prof. Biniendy nie widać kontaktu kikuta brzozy z dolną powierzchnią skrzydła?
Mam nadzieję, że Panowie rozróżniacie pomiędzy pojęciami kąt natarcia i kąt uderzenia (kolizji).
Na zdjęciach widać pień brzozy uszkodzony na odcinku rzędu ponad 1 m, co odpowiadałoby dokładnie spodziewanemu efektowi kolizji skrzydła z pniem pod ww. kątem.
Jak to jest możliwe, że kikut brzozy, który symulacji obrazującej zderzenie przy kącie natarcia 0° ugina się (w dół) zaledwie o pare, parenaście centymetrów w symulacji z kątem natarcia rzędu 10 do 20° nie koliduje z dolną powierzchnią skrzydła, która „wisi” o ok. 70 cm poniżej dolnej krawędzi krawędzi natarcia?
Możecie mi Panowie wyjaśnić tę „kwadraturę koła”?
Temat kontynuowany przez Ford Perfect: Skrzydlo kontra brzoza geometria
Komentarze